woensdag 24 november 2010

Schreeuw om Cultuurkaart

Iedereen heeft kunnen lezen dat er drastisch gesnoeid gaat worden in de Cultuurkaart.

Dat zal voor ons grote consequenties hebben.


Bij velen is bekend dat de Cultuurkaart voor theaterbezoek wordt gebruikt, er zijn echter veel meer activiteiten binnen en buiten de school die met de Cultuurkaart geheel of gedeeltelijk gefinancierd worden.

Een kleine opsomming:

  • Rondje cultuur in Tilburg (projectdag klas 2) : kennismaking met enkele van de vele Tilburgse culturele instellingen op diverse plaatsen in de binnenstad (o.a. Factorium, Hall of Fame, 013), waar de leerling zich actief bezighoudt met verschillende vormen van cultuur - streetdance, ontwerpen van logo, percussie, drama - o.l.v. professionele kunstenaars.

  • Voor "Global Village" (klas 1) geldt hetzelfde, maar dan "in huis"

  • De "Schrijversdagen" al meer dan 20 x uitgevoerd, inmiddels voor onder- en bovenbouw!

  • Het vakoverstijgende project "Dichter bij de dichter"

  • "Rap4rights" (klas 2), project over Kinderarbeid in samenwerking met Plan Nederland

  • "Projectdag Delft" (Klas 3), met bezoek aan verschillende musea en culturele instellingen

  • "Geweld Nee" (klas 3)

  • Bezoek van CKV voorstellingen (bovenbouw)

  • Eindexamen activiteiten workshops

  • Bezoek aan Natuurmuseum

  • etc. etc.


Onderstaand staat een petitie tot behoud van Cultuurkaart en het het zal duidelijk zijn dat wij als Cultuurprofielschool die actie van harte ondersteunen. Wij hopen op een grote respons. Bedenk wel: kunst en cultuur van nu is het erfgoed van morgen. Dus als deze regering in erfgoed wil investeren, moet ze iets verder kijken dan haar eigen regeerperiode en dus investeren in het toekomstige erfgoed: de kunst en cultuur van nu!!

====================================================

De Regeling Cultuurkaart kan wel weg volgens de nieuwe regering.

Dat betekent dat met ingang van schooljaar 2012-2013 scholen binnen het VO veel minder mogelijkheden hebben om culturele activiteiten binnen en buiten de schoolmuren vorm te geven. Het verplichte vak CKV en de daarbij behorende verplichte activiteiten blijven wel bestaan, maar worden niet meer gefinancierd. Ik hoef u niet uit te leggen dat dat grote gevolgen heeft voor uw positie binnen het voortgezet onderwijs.

Wij hebben de indruk dat de politiek geen goed beeld heeft van de rol die de Regeling Cultuurkaart bij de financiering van cultuuronderwijs speelt. Het is daarom cruciaal dat het verhaal over uw werk gehoord wordt bij de verschillende politieke partijen.

Op 7 december wordt er namens docenten, leerlingen, culturele instellingen en CJP een petitie aangeboden om de Regeling Cultuurkaart te behouden. U kunt de petitie ondersteunen met uw persoonlijke verhaal. Stuur vóór 30 november een mail waarin u in uw eigen woorden uitlegt waarom de Regeling Cultuurkaart moet blijven en waarom u vindt dat cultuuronderwijs helpt om jonge mensen goed voor te bereiden op de toekomst.

Bij voorbaat dank voor uw steun.

Met vriendelijke groet,

Walter Groenen
Directeur CJP


Wilt u de petitie ondersteunen?
1. Stuur een mail naar petitiecultuurkaart@cjp.nl.
2. Leg in deze reply-mail uit waarom de Regeling Cultuurkaart volgens u van waarde is voor cultuuronderwijs. De lengte van de mail bepaalt u zelf.
3. Verstuur deze mail voor 30 november 2010.

maandag 8 november 2010

Theresia in de lift




De toegankelijkheid van de school is aanmerkelijk verhoogd door een lift en ook een leerling met een handicap kan nu op alle verdiepingen komen; uiteraard prettig voor die leerlingen en een verademing voor docenten en roosteraars. De lift is gesitueerd in de binnentuin en past qua vorm en kleur goed bij het bestaande gebouw. Het glas staat goed bij de Wintertuin en het blauw is uiteraard Theresiablauw.






Wiskundedocent Harry de Leuw zit in een lokaal tegenover de lift, dit heeft hem geïnspireerd tot bijgaande poster.



Deze blog zal in een workshop 23-onderwijsdingen door docenten gebruikt worden om op te reageren en om mee te oefenen. En daarmee zitten we allemaal in de lift.

zaterdag 16 oktober 2010

Bulgarije Euroweek 2010

Vorige week heb ik de eer gehad om als schoolleider een groot deel van het Euroweekprogramma in Bulgarije bij te mogen wonen. De Euroweek bestaat al sinds 1992 en is er op gericht om leerlingen van verschillende Europese landen met elkaar en met de cultuur kennis te laten maken. Onze school vertegenwoordigt Nederland vanaf de beginjaren. Vorig jaar was de Euroweek in Slovakije en onze 8 leerlingen die daar aan deel hadden genomen waren zo enthousiast dat ik me voor genomen had om als het enigszins mogelijk was ook eens mee te gaan om de sfeer te proeven. Dit jaar was het gastland Bulgarije en het was een fantastische ervaring:

  • Het is goed om te zien hoe onze leerlingen zich keurig gedragen maar tevens op zeer positieve wijze gangmakers en voortrekkers zijn. Zij hebben zich in het internationale bad gestort en veel mede-Europeanen ontmoet. Er participeerden 19 landen en de leerlingen hebben heel de week programma gehad met ontmoeting, proeflessen (Bulgaars), internationaal buffet (onze inbreng: kaas en stroopwafels), dans en muzikale opvoeringen, gezamenlijk toneelstukken schrijven en spelen, disco etc etc. De leerlingen maken nog een uitgebreid verslag voor het schoolblad de Tresor.


  • Er gaan altijd 2 docenten mee als begeleider en het is een genoegen om met collega's eens zo intensief op pad te zijn, uiteraard praat je dan over school maar er is ook de tijd om elkaar eens echt beter te leren kennen. Een docente van de Bulgaarse gastschool zet zich speciaal in voor weeskinderen. Op een van de laatste dagen, ik was zelf helaas al weer naar huis, hebben onze docenten samen met haar een weeshuis bezocht en dat heeft diepe indruk gemaakt, voor de komende Kerstactie is dit een heel zinnig doel en er is overleg met een paar scholen van andere landen of zij ook willen participeren.


  • Naar een land als Bulgarije ga je niet snel (alhoewel de jeugd tegenwoordig massaal naar Sunny Beach gaat, een soort Lloret de Mar of Chersonissos maar dan aan de Zwarte Zee). Een land dat mede door het recente EU-lidmaatschap versneld het communistische juk aan het afwerpen is. Overigens praatte men genuanceerd over het communisme. Een docente zei: "Vroeger had ik geen vrijheid maar ook geen zorgen, nu heb ik vrijheid om te reizen maar geen geld en veel zorgen". De zorgen slaan o.a. op de stijgende kosten van de gezondheidszorg, een verschijnsel dat wij ook kennen. Er is veel interessante historie waar men terecht trots op is maar ook rijen grauwe Oostblok blokken.

    We waren 1 dag in de hoofdstad Sofia, een echte wereldstad met 1,5 miljoen inwoners, waar een moskee, een synagoge en de orthodoxe kerk broederlijk naast elkaar kunnen staan. Even buiten Sofia is een imposant gebergte met fraaie uitzichten over de
    stad en een apart natuurverschijnsel: de stone river (zie foto met klauterende leerlingen).
    Daarna waren we in het binnenland in Stara Zagora, net iets kleiner dan Tilburg, weer met talloze grijze flats maar ook een rijk Romeins verleden en een gezellige binnenstad.


  • Het mooiste van deze week was voor mij de ontmoeting met een 50-tal docenten en schoolleiders van 19 verschillende Europese landen. De gemeenschappelijke factor is onderwijs en er is veel gepraat over de verschillen en overeenkomsten. Niet alleen qua lessentabel en niveau maar ook de culturele verschillen. Verder is er goed genetwerkt en hebben we volop adressen voor de uitwisseling in het kader van ons project de Europese Onderzoeker waarbij leerlingen op individuele basis een paar weken naar het buitenland gaan om aan hun profielwerkstuk te werken.
    O ja, en het was ook nog gezellig!

Twee persoonlijke conclusies:
  • De ontmoeting moet inderdaad centraal staan bij internationaliseringsactiviteiten!

  • Wat zijn wij toch bevoorrecht! Een Bulgaarse docent verdient €300 per maand en vertelde trots dat zij zich nu iedere dag een ei kunnen permitteren en met een beetje geluk twee keer per week vlees.

woensdag 6 oktober 2010

Een geanimeerde lunch

Enkele keren per week lunch ik met een aantal collega's in een kleine lunchkamer ergens weggestopt in het gebouw. De verschillende disciplines die dan vertegenwoordigd zijn leiden soms tot geanimeerde gesprekken.
Vandaag zat er een groep van acht mannen met mij aan tafel, waaronder een docent aardrijkskunde, natuurkunde, scheikunde, Duits, maatschappijleer en wiskunde. Zelf heb ik een achtergrond als docent Nederlands. Als enige vrouw in dit overwegend bètagezelschap voel ik me wel eens een beetje een vreemde eend in de bijt.
Ook bevonden zich in het gezelschap een Belg en een Fin. Hoe divers wil je het op een school hebben? Deze diversiteit is uiteraard nodig om onze leerlingen een grote verscheidenheid aan kennis bij te brengen en ze door verschillende brillen op verschillende neuzen een eigen kijk te laten ontwikkelen op de wereld om hen heen.

Ik was wat verlaat en toen ik de lunchkamer binnenkwam was het gesprek al gaande, en waarover anders dan over de kabinetsformatie en het proces Wilders (een keer niet over voetbal, al deed ik wel een poging daartoe, alles beter dan over 'de man wiens naam niet genoemd mag worden'). De een zuchtte al bij het horen van die naam, de ander wilde er nog eens een schepje bovenop doen, door de Belgische situatie erbij te halen en de Vlaming onder ons te bevragen over de vorderingen van onze Zuiderburen. Betreffende Vlaming wist te vertellen dat een onderzoek heeft uitgewezen dat slechts 2% van de telefoongesprekken in België van het ene naar het andere taalgebied gaat. Wat maar weer eens bewijst dat België niet bestaat en bevestigt dat er twee verschillende bevolkingsgroepen in dat land naast elkaar leven. De Vlamingen moesten zich maar afscheiden. Of dan Vlaanderen bij Nederland komt of Nederland bij Vlaanderen was meteen een volgend discussiepunt, tot de aardrijkskundedocent verzuchtte: asjeblieft niet, dan moeten mijn methodes weer aangepast worden, en moet ik weer een nieuwe druk van de Bosatlas bestellen….
De docent Duits constateerde tevreden dat je dan toch beter een taal kunt geven, daarin verandert maar weinig. Hij verwachtte tenminste niet dat de vijfde naamval binnenkort weer terug zou komen. De scheikundedocent zei met een gespeelde afgunst in zijn stem dat hij in een volgend leven ook een taal gaat leren, want dat is tenminste makkelijk. Je leert een taal en je bent er vanaf.
Nou is scheikunde niet bepaald mijn ding, het enige wat ik nog echt weet uit mijn middelbare schooltijd is dat het periodiek systeem ook wel hahelibebknofnenamgalsipsklarka heet, maar ik wilde in dit gezelschap toch een quasi-intelligente vraag stellen: komt er dan wel ooit een element bij?
Jazeker! Het element ununseptium. (Later natuurlijk even gegoogled. Lang leve de bloggers!).
Van de nieuwe ontdekking ununseptium komen we op de Nijmeegse Nobelprijswinnaar voor grafeen en we krijgen een minilesje over dit materiaal dat ook voor de computerindustrie een waardevol element kan zijn, maar dat eigenlijk gewoon in ons potlood schijnt te zitten.
Een half uur lunchpauze is veel te kort voor de geanimeerde gesprekken, de kennisuitwisseling, de wereldverbetering, en de politieke discussies aan tafel met deze groep uitstekende docenten!

zondag 26 september 2010

Een wandeling door Lisieux (2)

In totaal zijn er maar liefst 14 heiligen die de naam Theresia dragen. Daarom voegen we aan ‘onze’ Theresia altijd ‘van Lisieux’ toe, daarmee onderscheiden we haar van de anderen. Ik heb al eens de fout gemaakt door in de Info (het informatieblad voor ouders) te verwijzen naar Theresia van Avila als zijnde de naamgeefster van onze school. Deze heilige was echter de inspiratiebron voor Theresia van Lisieux.
De officiële kerkelijke feestdag van Theresia van Lisieux is op 1 oktober. Ieder jaar vieren wij op of rond 3 oktober onze Theresiadag, dit schooljaar donderdag a.s. 30 september, haar sterfdag.

In Lisieux vinden de Theresiaanse feesten plaats tussen 25 september en 3 oktober. Dan zijn er vele plechtige hoogmissen en er is een processie met de relieken van de heilige Theresia. Deze relieken maakten in 1999 een rondreis door Nederland en deden toen ook de Heuvelse kerk in Tilburg aan.

Als de Moeder Overste van een Karmelietessenklooster de elf-jarige Thérèse weigert toe te laten als non, zoekt ze het hogerop bij de bisschop. Als ze ook hier ´nee´ te horen krijgt, zoekt ze het bij de allerhoogste. Samen met haar vader en zus Celine gaat ze ter bedevaart naar Rome. Tijdens een publieke audiëntie bij paus Leo XIII is Thérèse niet te houden. Hoewel het absoluut tegen het protocol is tegen de Heilige Vader te spreken, klampt Thérèse hem aan zodra Zijne Heiligheid in haar buurt komt. Ze smeekt hem toegelaten te worden als non van het Karmelietessenklooster. Er moeten twee Zwitserse gardisten aan te pas komen om Thérèse af te voeren. De Vicaris Generaal is echter diep onder de indruk van het voorval en op 9 april 1883 wordt zij ´de bruid van Jezus´ in het klooster waar haar zusters Marie en Pauline al zaten.
Thérèse wil al vanaf haar negende jaar “een heilige worden”, ze verlangt naar een volmaakt leven en doet daar haar uiterste best voor. Ze is aardig tegen onaangename collega-zusters in het klooster, ze probeert hartstochtelijk te bidden, ze doet onaangename karweitjes met een glimlach.
Thérèse sterft op 30 september 1897 aan tuberculose. Op haar sterfbed beloofde ze dat ze vanuit de hemel rozen zou zenden naar de aarde, daarom wordt ze altijd afgebeeld met rozen in haar handen. Haar graf bevindt zich in de kapel van de Karmel. Ze wordt er voorgesteld in de houding die zij had bij haar dood.
Ze werd maar 24 jaar, trok er nooit op uit om het katholieke geloof te verkondigen, stichtte geen katholieke kloosterorde en ze verrichtte geen grootse werken. Het geheim van haar heiligheid ligt niet in visioenen of in wonderen. Toch is Thérèse één van de meest geciteerde heiligen. Ze spreekt veel gelovige jongeren aan omdat ze over God praat als iemand die dicht bij je is en niet als een autoriteit die ver van je af staat. Haar spiritualiteit stimuleert mensen om groot te zijn in het kleine. De Kleine Weg die ze hun voorhoudt, maakt duidelijk dat het er niet op aan komt om voortdurend te presteren, maar dat het belangrijk is om trouw te zijn in de kleine dingen van alledag.
Na haar dood verklaarde een non dat er ´niets bijzonders´ te vertellen was over Thérèse. En dat is nou precies wat haar zo bijzonder maakt.

Voor de hyvers onder ons: Theresia van Lisieux heeft een eigen hyves-pagina. Ze heeft 140 vrienden.

vrijdag 17 september 2010

Rendement Onderbouw

Het Theresialyceum kent al decennia als één van de weinige havo-vwo-scholen in Nederland een volledig 3-jarige brugperiode. Daarmee waren we een voorloper maar we zien momenteel veel aandacht voor de uitgestelde keuze en meer scholen verlengen de brugklas. Helaas zijn de systemen van de onderwijsinspectie niet ingericht op die verlengde brugperiode en dit geeft een vertekend negatief beeld van de onderbouwrendementen. Op de meest recente Opbrengstenkaart krijgen we zelfs een onvoldoende voor dit onderdeel en dat is vervelend omdat het geen recht doet aan onze inspanningen om goed onderwijs te verzorgen. Het totale eindoordeel is overigens wel positief.

Waar knelt het? Het rendement wordt berekend door het advies van de basisscholen af te zetten tegen het schooltype van de leerling in het derde jaar. Komt een leerling met een havo-advies binnen en zit hij of zij na 3 jaar op het vwo dan levert dat bonuspunten op en andersom uiteraard verliespunten. Voor de huidige systematiek van de inspectie zitten al onze leerlingen in de derde jaar op havo-vwo-niveau. Voor de leerlingen met een havo-advies levert dat een half bonuspunt, voor de potentiële vwo'er een half punt aftrek. Maar aangezien zich meer leerlingen met vwo-advies aanmelden dan mogelijke havisten, overheersen de verliespunten. Terwijl in klas 4 gemiddeld over de laatste jaren wel weer meer leerlingen op het vwo belanden.
Afgelopen week hebben we samen met de Raad van Bestuur van OMO deze kwestie indringend besproken met de Onderwijsinspectie en is er niet alleen begrip voor onze situatie maar zijn er zijn zelfs creatieve oplossingen op tafel gekomen waardoor onze resultaten volgende jaren hopelijk wel op een correcte manier weergegeven kunnen worden. We praten binnenkort verder over concrete afspraken.
Wordt dus vervolgd.

vrijdag 3 september 2010

Vernieuwingen en verbeteringen

De zomervakantie is de periode bij uitstek om in een schoolgebouw werkzaamheden uit te voeren. Het gebouw is zo goed als leeg en dat schept ruimte om te verbouwen en diverse vernieuwingen aan te brengen.
Zo heeft de afgelopen weken de conciërgeloge een facelift gekregen en zijn de werkzaamheden voor een complete verbouwing van de personeelsruimte gestart. Ook is de eerste voorzichtige stap gezet voor het plaatsen van een lift.
Wat met name voor het onderwijsleerproces een belangrijke verbetering is, zijn de lcd touchscreens die in een groot aantal lokalen zijn opgehangen. Deze vervangen de oude groene borden en het vertrouwde stoffige krijtje.
We werkten in enkele lokalen al met digiborden of met een pc/beamer, maar de ontwikkelingen gaan zo snel dat we voor de resterende lokalen deze stap overslaan en meteen voor het allernieuwste hebben gekozen: de touchscreen. Net zo eenvoudig met een vinger te bedienen als een Ipad en een ander belangrijk voordeel: je hebt geen projector meer nodig.
Op de eerste dag van dit schooljaar hebben de docenten slechts een korte instructie nodig om met deze hypermoderne borden te werken. Het bedienen van de borden is kinderspel; waar we wat meer tijd voor nodig hebben is het ons eigen maken van de bijbehorende digitale didactiek, maar ook daarin gaan we uiteraard investeren.
Ik had de stille hoop dat we wat die digitale didactiek betreft wat eerste tips zouden kunnen krijgen van de stagiaires en lio’s die dit jaar op school starten. Zij zijn per slot van rekening de toekomst en zij zullen daarom wel via de opleiding vertrouwd gemaakt worden met digiborden, en digitale leermiddelen. Dat had ik gedacht! Vandaag hebben we kennisgemaakt met deze enthousiaste groep jonge mensen. Ze werden zo mogelijk nog enthousiaster toen ze tijdens een rondleiding door de school onze lcd-schermen in de lokalen zagen: of ze ook naar de instructie zouden mogen maandag...
Natuurlijk, antwoordde ik, maar voor jullie zal het misschien wel niet nodig zijn, want jullie hebben al leren werken met een Smartboard. Ze schoten collectief in de lach en vertelden verontwaardigd dat er in het gebouw waarin zij worden opgeleid als docent van de toekomst geen digitale borden te vinden zijn en dat zij hun propedeuse niet kunnen halen als zij niet kunnen werken met een overheadprojector ……
(Speciaal voor onze leerlingen hierbij een afbeelding van een overheadprojector. Ik vrees dat zij niet weten wat dat is.)
We zullen maandag a.s. maar een extra instructiegroep maken en ook dat deel van de opleiding tot leraar voor onze rekening nemen.

maandag 30 augustus 2010

Een wandeling door Lisieux (1)

In 2003 schreef ik voor de toen nog papieren Info een artikel over Theresia van Lisieux, de naamgeefster van onze school. Toen nam ik me voor een keer Lisieux te bezoeken; het heeft lang geduurd, maar het is er deze zomer eindelijk van gekomen.
Inmiddels zijn we meer dan een generatie leerlingen verder, bovendien hebben we in de afgelopen jaren vele nieuwe personeelsleden gekregen, dus is aandacht voor onze Theresia weer op z'n plaats. Uiteraard dit keer helemaal 2.0!Wandel samen met mij in enkele blogs door Lisieux en door haar leven.

Lisieux is de hoofdstad van het Pays d'Auge en een leuk stadje in Normandië. Eigenlijk net te ver om er een dagtochtje van te maken, ongeveer 550 km. vanaf Tilburg.
Het eerste wat opvalt in de stad Lisieux is dat ze trots is op de heilige Theresia en haar familie, getuige de vele vaandels met afbeeldingen van de jonge Theresia en haar ouders, Louis en Zélie Martin. De toeristeninformatie is snel gevonden en een vriendelijke dame die perfect Engels spreekt staat me te woord en voorziet me van de nodige (Nederlandstalige) informatie over Theresia. Als ik Theresia wil leren kennen, hoef ik slechts in 'haar voetstappen' te treden en de Theresiablauwe lijn te volgen die door de hele stad zichtbaar is. De lijn brengt me naar de verschillende plaatsen die de geschiedenis met Theresia verbindt en is een mooie wandeling door de stad.

De eerste stop die ik aandoe is Les Buissonnets, het huis waarin Theresia een groot deel van haar jeugd heeft doorgebracht. Een aardig optrekje dat de familie Martin betrok in 1877 na het overlijden van moeder Zélie Martin. Thérèse is dan vier jaar oud. Ze weet al heel jong, heel zeker wat ze wil: op 9-jarige leeftijd, als haar zus Pauline intreedt, is ze overtuigd van haar roeping, maar ze krijgt bij een bezoek aan de priorin te horen dat er geen postulanten van 9 jaar aangenomen worden en dat ze zal moeten wachten tot ze 16 jaar oud is. Maar dan maakt een mysterieuze ziekte zich van haar meester. Zelf zegt ze dat dit het werk van de duivel is. “Ik geloof dat de duivel een uitwendige macht over mij had, maar dat hij niet in de buurt van mijn ziel of mijn geest komen kon.”

Als het Mariabeeldje boven haar bed haar toelacht, is ze plotseling genezen. Vanaf dat moment noemt ze Maria 'haar mama'. “Ik kon haar alleen nog maar mama noemen, want het leek me een nog lievere naam dan moeder,“ en zichzelf het bloempje van de Heilige Maagd.
Op 11-jarige leeftijd trekt Thérèse zich terug in de ruimte tussen haar bed en de muur om geknield het kloostergebed te verrichten. Helemaal niets was haar te veel om non te worden.

Helaas kwam ik net tijdens de middagsluiting bij Les Buissonnets aan, dus haar kamertje heb ik niet kunnen fotograferen.
Om de hoek van het huis staat een van de vele beelden van Theresia met aan haar voeten de een groot aantal bedankjes voor de voorspraken die ze verrichtte.

Ik sta even stil bij haar en vraag om een goed en succesvol schooljaar 2010-2011 voor het Theresialyceum.

woensdag 30 juni 2010

(Ham)burgerschapsvorming

In 2006 is door de politiek besloten dat scholen meer aan burgerschapsvorming moeten doen, wij moeten nadrukkelijk aandacht geven aan actief burgerschap en sociale integratie. Nederlandse jongeren scoren op dat vlak namelijk minder dan andere Europese jongeren en de individualisering van de maatschappij, gecombineerd met het toenemende multiculturele karakter van de samenleving, maken die inspanning extra noodzakelijk. Hoe het onderwijs de burgerschapsvorming precies voor elkaar moet krijgen, is niet helemaal duidelijk. Op het Theresia krijgt het o.a. gestalte door de invulling van de maatschappelijke stage. Leerlingen kunnen die niet vervullen door bijvoorbeeld een klusje als hockeytrainer van de pupillen maar moeten een echte zorg-stage doorlopen. Uit de evaluaties blijkt dat de meesten de stage als nuttig en leerzaam ervaren en meer begrip hebben gekregen voor bijvoorbeeld de situatie van bejaarden.

Uit recentelijk onderzoek blijkt dat de rol van de ouders bij burgerschapsvorming veel groter is dan de invloed van de school (Zie NRC 29 juni 2010). Een bekend voorbeeld van de pedagogische driehoek: ouders, school en leerling. Maar de driehoek staat wel eens onder druk, een illustratie:
Een onderbouwklas heeft besloten het jaar af te sluiten met een gezamenlijke barbecue. Goed plan. Omdat er enkele allochtone leerlingen in de klas zitten, moet er ook halal-eten gekocht worden. De klas besluit om dan maar alles halal te kopen. Een mooi voorbeeld van solidariteit en sociale integratie. Sommige ouders zijn echter not amused en zien het als zwichten voor een minderheid.
Ik vraag me af of de reactie hetzelfde was geweest als de klas wegens een vegetarische klasgenoot gezamenlijk besloten had om allemaal vegetarisch te gaan eten?
Een halal-party of een vegaburgerfuif; zolang het besloten wordt in een open groepsdiscussie, met respect voor elkaars ideeën en met de intentie niemand uit te sluiten, zal het me worst wezen.

woensdag 2 juni 2010

Diversen en diversiteit

Eindexamengala
Na alle eindexamenstress tijd voor een feest. Gisteravond kregen de eindexamenleerlingen van de Ouderraad een prachtig gala aangeboden in de Philharmonie. De limo's reden aan en af, de gala-kleding was prachtig en zowel het weer als de sfeer waren voortreffelijk. Nu nog een paar spannende weken wachten op de uitslag.

Biodiversiteit
Vorige week hebben we in het kader van de biodiversiteitsweek als school bij het ECNC de Countdown 2010 verklaring getekend. Met het tekenen van deze verklaring geven we aan het thema biodiversiteit op te zullen pakken rondom de school en in de lessen.
Onze buren, het Corpac Huis (voorheen de Kamer van Koophandel) , hebben grootse plannen met hun tuin. De gehele groenstrook rondom het kantoor wordt als een biodiversiteitstuin ingericht. Met de biodiversiteitstuin wil Het Corpac Huis een aantrekkelijke omgeving creëren voor planten en dieren en ook voor hun huurders en bezoekers (en buren). Er worden hagen geplant, bloemenweiden aangelegd, een poel gegraven en nestgelegenheid voor verschillende soorten vogels en insecten geboden.
Wist u dat er rondom het pand nu ongeveer 1,5 miljoen spinnen in de grond zitten?

Bij biologie werd al jarenlang aandacht besteed aan biodiversiteit en aan veldwerk, dat wordt zeker nog versterkt door de mogelijkheid om dat letterlijk om de hoek te doen.

Maar het wordt ook voor leerlingen en medewerkers een prachtige tuin om even te onthaasten; met een vijver, prieeltjes en een wandelpad met uitleg over de verschillende flora en fauna. Wij zijn zelf nog in gesprek met de gemeente om de groenstrook aan onze school in het project te betrekken, er lijkt wel draagvlak voor te zijn.

woensdag 26 mei 2010

Oud-leerlingen

Afgelopen vrijdagmiddag hadden zich ruim 60 oud-leerlingen verzameld in de nieuwe wintertuin om onze 5vwo-leerlingen van nu te vertellen over hun studiekeuze en studentenleven. Deze terugkomdag van oud-leerlingen is altijd een succesvolle activiteit, in ieder geval voor de oud-leerlingen zelf en voor ons docenten. Het is een reünie in het klein.
Dit keer was ik extra weemoedig bij het zien van die jonge studenten.
Al twee jaar geef ik geen les meer, omdat lesgeven niet met mijn werkzaamheden als conrector te combineren is. De oud-leerlingen die vrijdagmiddag de school bezochten, waren de laatste leerlingen die ik naar het eindexamen heb mogen begeleiden. En ik moet zeggen, het bracht heerlijke herinneringen bij me terug! Fijn om weer eens leerlingen te spreken die me nog kennen als hun docente Nederlands.
De eerste opmerking die ik van een student te horen kreeg: "Mevrouw Derks, wat leuk u weer te zien, ik zal nooit vergeten hoe u de betekenis van een anagram uitlegde: Kids learn!" Ik heb het inderdaad eens onder een proefwerk gezet, als anagram van mijn naam.
Zijn buurman riep meteen uit: "Nee, het was toch Lik anders?!" Geschrokken en met een beetje schaamrood dat ik niet kon verbergen, gaf ik toe dat ik deze variant nog niet kende. Even in gedachten nagaan... ja inderdaad ook een anagram van mijn naam... Hmmm, maar weer snel vergeten.
Nee, dan het mooiste anagram, dat nog opging enkele jaren geleden, toen ik nog volop in het primaire onderwijsproces zat: Slank dier. Het blijft de mooiste, maar helaas niet meer zo toepasselijk.
Ach, de herinnering aan een slank dier en aan enthousiaste leerlingen.. Dit schooljaar ben ik al weer 25 jaar op Theresialyceum. Waar blijft de tijd!

zondag 11 april 2010

De leerlingen spreken: LAKS en TNT

Donderdag zijn de resultaten van de LAKS-monitor gepubliceerd, de monitor is een enquête onder 60.000 leerlingen van 120 scholen en onze school heeft uiteraard meegedaan. We scoren een 7,7 voor algehele tevredenheid tegen het landelijke gemiddelde van een 7,1. Op bijna alle deelvragen scoren we beter dan gemiddeld, uitgezonderd de tevredenheid over de kantine (dat is niet zo verwonderlijk want we hebben geen catering). Erg hoog scoort de begeleiding en opvang in het eerste jaar, de lesinhoud, de kennis van de docenten, de conciërges en ook de sfeer. We gaan samen met de leerlingenraad een uitgebreide analyse van de monitor maken en zullen daar nog over rapporteren.

Over sfeer gesproken: vrijdagavond hebben we een bijzonder sfeer kunnen proeven. Op de eerste TNT (Talent Night Theresia) hebben een 15-tal bandjes, zangduo's, dansers etc. voor een enthousiast publiek geweldige optredens verzorgd. Een fantastische avond, niet alleen wegens het goede niveau van alle performers, maar ook omdat het volledig ongedwongen was en iedereen zich super heeft gedragen. Natuurlijk ging er wel even iets mis en moest er soms even op de techniek gewacht worden maar het publiek bleef steeds heel positief en had duidelijk respect voor iedereen die het toch maar aandurfde om het podium op te gaan. Het is hartverwarmend om te kunnen constateren dat het nog steeds mogelijk is om een avond met 250 jongeren te hebben zonder enige wanklank.



A Static Skyline in actie










Vrijdagochtend was er een workshop verzorgd door een paar leden van Destine, een opkomende band die toevallig in Tilburg waren omdat ze 's avonds een optreden in 013 hadden (en ze staan ook op PinkPop dit jaar). Onze leerlingen hebben in de workshop een voorproefje gegeven en kregen van Destine hele goede opbouwende feedback. Een perfecte generale repetitie!

In de LAKS-monitor geven leerlingen de school een cijfer, als school geven wij ook vaak cijfers maar dan gaat het om meetbare leerresultaten. Gezien de sfeer, het enthousiasme maar ook de vanzelfsprekende bereidheid van iedereen om na afloop mee op te ruimen, wil ik alle aanwezige leerlingen het maximale tevredenheidscijfer geven.

dinsdag 23 maart 2010

Maatschappelijke stage

Vanaf schooljaar 2011-2012 is de maatschappelijke stage (MaS) voor alle scholieren verplicht. Het klinkt wat paradoxaal, maar voor de leerlingen van het Theresialyceum is deze vorm van vrijwilligerswerk al enkele jaren verplicht. Op de website van het Ministerie van OCW is te lezen dat de MaS als doel heeft jongeren tijdens hun schooltijd kennis te laten maken met de samenleving door een onbetaalde bijdrage te leveren aan deze samenleving. "Door bijvoorbeeld de f-jes te trainen, een wijkfeest te organiseren, of een website maken voor een vrijwilligersorganisatie. Zo ontdekt de leerling dat de samenleving is wat je er met elkaar van maakt."
Het Theresialyceum vindt dat een MaS verder moet gaan dan het trainen van de f-jes en heeft als toegevoegd criterium: de MaS moet gericht zijn op het helpen en ondersteunen van de zwakkere of zorgbehoevende in de samenleving. Meer hierover kunt u lezen op onze website.



Dat wij trots zijn op de werkzaamheden en inspanningen van onze leerlingen is duidelijk. We hebben de muziekleerlingen die vol enthousiasme met de leden van Con Gaudi een paar concerten hebben gegeven niet voor niets opgegeven voor de MaS-Award! U kunt nog tot 17 april stemmen voor de publieksprijs.

Sinds vorige week hebben we er een reden bij gekregen om trots te zijn op onze leerlingen. Het Theresialyceum heeft 3 jongerenambassadeurs voor de MaS geleverd. Irene Gerritsen, Thom Joosten en Liselotte van Erve gaan de komende maanden met het Ministerie van OCW van gedachten wisselen over de manier waarop de maatschappelijke stage ingevuld kan worden. Ook gaan zij leeftijdsgenoten vertellen over hun ervaringen met de maatschappelijke stage. Concreet zijn hun taken de volgende:
• Voorlichting geven over de maatschappelijke stage aan leeftijdsgenoten.
• Optreden in de media en bij speciale evenementen.
• Via een speciale Hyvespagina van gedachten wisselen met beleidsmedewerkers en met de staatssecretaris van het ministerie van OCW.

Vorige week dinsdag is Politiek Online op school geweest om met onze ambassadeurs in gesprek te gaan. Ook zijn deze filmpjes gemaakt die eveneens te zien zijn op de speciale hyvespagina. Op 30 maart vindt de kick-off plaats op het Ministerie van OCW. De leerlingen krijgen dan o.a. een mediatraining. De opening van de hyvespagina neemt staatssecretaris Marja van Bijsterveldt voor haar rekening.



Wij wensen onze jongerenambassadeurs (Theresia-ambassadeurs!) veel succes.

woensdag 24 februari 2010

Jubileum schrijversdag

Gisteren, 23 februari, was de 20e schrijversdag op het Theresialyceum. Een 20e keer zo'n festijn is op zich al bijzonder maar het was extra speciaal omdat het ook de laatste keer was dat de drijvende krachten Lisette en Ed Dumoulin dit organiseerden; na 20 jaar gaan zij het stokje overdragen aan anderen.

Reden genoeg om flink uit te pakken:
- Voor de onderbouw een hele dag schrijvers en dichtersdag, maar liefst 23 gerenommeerde schrijvers waren op school voor workshops en voordrachten. De gezamenlijk aftrap werd voor 700 leerlingen verzorgd door de schoolband, het Theater van de Verloren Tijd en uiteraard door onze Tilburgse Kinderstadsdichter Sara Bidaoui uit klas 2.
Bij de beeldende vakken is intensief voorwerk gedaan voor deze dag en de school is één grote expositie van kunstwerken waarin gedichten zijn uitgebeeld. Ik had zelf de dankbare (en moeilijke) taak om als jurylid de prijswinnaars te mogen bepalen. 's Middags was er een voordracht van de 3e klassers en het is indrukwekkend om te zien dat ze hun zeer persoonlijke gedichten durfden voor te dragen (toch niet de gemakkelijkste leeftijd) maar ook om te zien hoe stil en aandachtig het publiek was.

Schrijver Ted van Lieshout heeft in zijn weblog
uitgebreid aandacht gegeven aan onze schrijversdag.
Zie ook de recensie van Bea Ros op Leesplein.nl.

- Voor de bovenbouw heeft de dag geheel in het teken gestaan van film & literatuur (in bioscoop MustSee). Met wetenschappelijke lezingen, o.a. door Hans van Driel van de UvT, maar ook met ontmoetingen met 2 auteurs waarvan boeken verfilmd zijn: Tom Naegels en Ronald Giphart. Daarna zijn uiteraard de betreffende films gedraaid.
Op de foto Ronald Giphart met leerlinge Loes van de Ven.



- Als klapstuk hadden we 's avonds een symposium over "Jeugdliteratuur en Werkelijkheid", 150 gasten hebben genoten van interessante voordrachten in een zeer prettige ambiance.
De lezingen werden verzorgd door prof. dr. Helma van Lierop-Debrauwer (hoogleraar jeugdliteratuur in Leiden en Tilburg) en Edward van de Vendel (auteur van jeugdboeken en gedichten) en sloten prachtig op elkaar aan qua thematiek waarbij de invalshoek op een natuurlijke wijze verschoof van meer theoretisch naar verhalen uit de praktijk. Als inleiding heeft Inge van Riel, leerlinge uit de derde klas, het boek "Geluksvinder" van Edward van de Vendel besproken.

Richard Thiel was gisteravond gast op het symposium en heeft voor middernacht nog op een impressie op zijn jeugdliteratuurweblog geplaatst.




Het was een dag vol cultuur: literatuur, beeldende vakken, muziek en film waar alle leerlingen én alle docenten bij betrokken waren. Lisette en Ed bedankt dat jullie dit voor de school al zo lang, zo goed en zo breedgedragen voor elkaar hebben gekregen!

woensdag 10 februari 2010

Alle goede dingen in drieën

Ter gelegenheid van zijn 60-jarig bestaan organiseert De Sociaal-Economische Raad (SER) een aantal symposia over actuele onderwerpen op de sociaaleconomische agenda. Op tien februari stond het onderwerp ‘Onderwijs: hoe vroeg beginnen we met de selectie?’ op de agenda. Dit onderwerp is met name voor onze school interessant, want Theresialyceum is een van de weinige scholen in Nederland die met de driejarige brugperiode voor een late selectie kiezen.
In de aanloop naar de aanmelding van nieuwe leerlingen in maart, spreek ik o.a. op voorlichtingsavonden veel ouders van potentiële leerlingen. Het merkwaardige feit doet zich voor dat in de vraagstelling en discussie over de driejarige brugperiode de zogenaamde risico’s en problemen steeds benadrukt worden. Bovendien lijkt het erop dat je een bewuste keuze voor heterogene groepen en late selectie beter moet kunnen verantwoorden dan een vroege selectie en plusklassen. Niet dat ik het moeilijk vind onze keuze te beargumenteren, maar ik was erg nieuwsgierig naar dit symposium, dus ging ik gisteren op weg naar Den Haag.
Aart Jan de Geus, plaatsvervangend secretaris-generaal van OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) schetste ons Nederlandse onderwijs tegen de achtergrond van het Europese onderwijs naar aanleiding van wetenschappelijk onderzoek en recent PISA onderzoek (Programme for International Student Assessment, een grootschalig internationaal vergelijk onderzoek onder auspiciën van de OESO).
De kwaliteit van het Nederlandse onderwijs is goed, maar de ‘equity’ (sociaal-economische gelijkheid) is onvoldoende. De onderwijskansen zijn onvoldoende verdeeld waardoor er veel potentieel verloren gaat. Hij pleitte voor een late selectie om leerlingen optimale kansen te geven hun talent te ontplooien. Onderzoek heeft uitgewezen dat late selectie niet nadelig werkt voor de toplaag, maar wel meer kansen biedt voor alle leerlingen uit alle sociaal-economische milieus. Scholen moeten een breed aanbod bieden waarin elk talent wordt uitgedaagd en waarin ruimte is voor individuele begeleiding.

De kenmerken van de best presterende landen (scholen) op onderwijsgebied zijn de volgende:
1. Een goed onderwijsklimaat dat zich kenmerkt door o.a. een goede relatie tussen leerling en docent, door een focus op resultaat en een verantwoordingsplicht naar ouders. (Op het Theresialyceum vertalen we dit o.a. in de magische driehoek van ouder-kind-school en in onze missie met ‘respect’.)
2. Een persoonlijke aanpak waarbij docenten constructief omgaan met zowel diversiteit in sociaal-economische achtergrond als diversiteit in potentiële talenten. Docenten gaan flexibel om met het voorgeschreven curriculum en bieden leerlingen waar nodig een individuele leerweg met een persoonlijke invulling. (Een Traject Op Maat noemen wij dat op het Theresialyceum. In onze missie verwoord als ‘evenwicht’.)
3. Een breed aanbod, waardoor individuele talenten tot ontwikkeling kunnen komen, waarin latente talenten naar buiten kunnen treden en waarin verborgen talenten ontdekt kunnen worden. (Op het Theresialyceum vertalen we dit in een breed aanbod van extra vakken en modules. Of om bij de missie te blijven: ‘studiegericht’.)
De conclusie van OESO is dat de meest succesvolle scholen scholen zijn die in heterogene groepen ruimte bieden voor individuele begeleiding.
Mijn conclusie na dit symposium is dat we op Theresialyceum de juiste keuzes hebben gemaakt en niet alleen met onze driejarige brugperiode. Maar voor die conclusie hoefde ik dit symposium niet te bezoeken.

maandag 8 februari 2010

Youngsters in the driver's seat

Van 7 februari t/m 10 februari neemt een delegatie Theresialeerlingen deel aan de conferentie Youngsters in the driver's seat in Landal Duc du Brabant.
Ongeveer 200 leerlingen uit Europese landen worden tijdens deze conferentie aan het werk gezet als adviseur duurzame ontwikkeling en onderzoeksjournalist op locatie.
Een duurzame toekomst begint bij de volgende generatie die beseft dat zij een cruciale rol speelt bij het realiseren van een betere wereld en die vervolgens zelfbewust aan die rol invulling leert geven. Bij deze conferentie zitten jongeren letterlijk aan het stuur in the driver’s seat, zowel bij de organisatie en inhoudelijke voorbereiding, als ook bij de invulling van het werkprogramma.

De conferentiedeelnemers zijn gedurende drie dagen duurzaamheidadviseur en onderzoeksjournalist. Aan de hand van het “Triple P” stappenplan – People, Planet and Profit – wordt gekeken naar een selectie van Brabantse praktijkvoorbeelden. De samenwerking tussen overheid, onderwijs en ondernemers (Triple O) vormt daarbij de rode draad, terwijl de Mutual Gains Approach – een onderhandelingsmethode om betere beslissingen te bereiken – de weg wijst. Elke casus wordt becommentarieerd door een klein groepje conferentiedeelnemers en eventueel van oplossingen voorzien. De resultaten worden gepresenteerd aan de lokale initiatiefnemers en andere betrokkenen. In totaal komt er een twintigtal casestudies ter sprake, variërend van streek- en natuurontwikkeling, waterzuivering, stads- en dorpsvernieuwing, frisse scholen, groene daken en sportparken tot en met het bungalowpark Landal Duc de Brabant waar de groep is ondergebracht.
Je kunt de belevenissen van onze leerlingen volgen op hun eigen blog.

maandag 18 januari 2010

Concert met toegift

Het is een goede traditie op school om het nieuwe jaar harmonisch te beginnen met een nieuwjaarsconcert. Meer dan 300 mensen hebben afgelopen zondag kunnen genieten van een prachtig gevarieerd concert van leerlingen en oud-leerlingen van onze school, begeleid door kamerorkest. Drijvende kracht van het programma is muziekdocent Peter Hamers.

Op het programma stonden:



• Het trompetconcert van Joseph Haydn, met Ronald Bierings (oud leerling) als solist.








• Een cross-over tussen Griekse volksmuziek en klassieke muziek. Demis Iossifidis speelde bouzouki en is de solist in dit stuk dat hij zelf heeft gecomponeerd in het kader van het schoolexamen muziek.



• Een andere primeur was het optreden van Theresia strijkensemble, bestaande uit 14 leerlingen uit alle jaarlagen. Zij speelden muziek uit de film "Shakespeare in love" voor strijkensemble. In het ensemble zaten leerlingen van alle jaarlagen en we kunnen dus nog lang plezier hebben van deze groep.



Het programma werd afgesloten met delen uit de eerste symfonie van Ludwig van Beethoven door kamerorkest Alveare.

Maar.... de stemming in de zaal was dermate goed dat er zelfs een toegift werd gespeeld, iedereen deed spontaan mee bij de reprise van het stuk van oud-leerling Demis. Dat heb ik nog niet vaak meegemaakt bij een klassiek concert. De leden van het kamerorkest waren ook duidelijk verguld met dit enthousiasme, de vonk sloeg over.

Toegift
In het NRC van vandaag, 18 januari, wordt in een artikel over passend onderwijs het belang van de groepscohesie besproken. Ik citeer: "In het buitenland is men daar vaak meer bedreven in dan hier. Ook meer gedreven trouwens. Denk aan uniforme schoolkleding, liederen, wedstrijden enz. Zodat leerlingen zich kunnen identificeren met hun groep en trots kunnen zijn op hun school."
Vrees niet: we overwegen echt niet om een schooluniform in te stellen. Maar ik weet wel zeker dat de toeschouwers: de vele leerlingen en docenten, ouders en grootouders, gasten en andere geïnteresseerden de groepscohesie - wij noemen dat trouwens het Theresiagevoel- ervaren hebben!

NB: het optreden van het Demis samen met het orkest zal snel op Youtube beschikbaar komen. Volg de blog.

woensdag 13 januari 2010

We don't teach Double Dutch

Leerlingen van groep 8 en hun ouders zitten volop in het keuzeproces voor een school voor voortgezet onderwijs. In Tilburg en omgeving is er een ruim aanbod aan havo/vwo onderwijs. Om de keuze voor ouders en leerlingen te vergemakkelijken, geven scholen voor voortgezet onderwijs op verschillende avonden en verschillende plaatsen voorlichting over hun concept en hun keuzes.
Ook het Theresialyceum bezoekt basisscholen om ouders voorlichting te geven en ik vind het altijd een leuke avond waarop ik trots uit de doeken kan doen waarvoor onze (lees: mijn) school gekozen heeft op onderwijskundig, organisatorisch en didactisch gebied.

Deze week bezochten we ook het Beatrixcollege waar ouders van basisscholen uit de wijk De Reeshof zo veel mogelijk informatie proberen te vergaren om een weloverwogen keuze te kunnen maken. Net als in Udenhout vorige week, kwam ook hier de vraag van verschillende ouders of we tweetalig onderwijs aanbieden en waarom dan niet. Nu na Durendael, 2College Cobbenhagen ook het Beatrixcollege het komend jaar met dit concept start, lijkt het alsof wij de keuze om niet op tweetalig onderwijs over te stappen steeds vaker moeten verantwoorden.
Nee, het Theresialyceum kiest niet voor tweetalig onderwijs. Wij vinden dat we onze leerlingen beter kunnen uitdagen door ze meer te bieden op inhoud. De docenten Nederlands maken zich (landelijk) nu al zorgen over de nieuwe slaag- zakregeling. Vanaf 2012 is een leerling met een 4 voor Nederlands op de eindlijst gezakt voor zijn examen. Als vwo-leerlingen in de onderbouw (want daar praten we over in het tweetalig onderwijs) geen pittige teksten uit geschiedenis en aardrijkskundemethodes voor hun kiezen krijgen, wordt het voor de Neerlandici nog moeilijker om ze op een goed niveau te brengen als het op leesvaardigheid aankomt.

In de bij uitstek tweetalige stad Brussel is na veel onderzoek besloten om geen tweetalig onderwijs te geven, er is namelijk wetenschappelijk aangetoond dat dit ten koste gaat van de moedertaal.

Natuurlijk hebben wij aandacht voor onderwijs in Engels. Doeltaal is voertaal is ook bij ons de insteek. En door het ERK houden wij ons niveau hoog. Een niveau dat we kunnen garanderen door goed opgeleide docenten Engels (en Frans, Duits, Spaans, Grieks en Latijn).
En zeg zou zelf: brengt een les over de Octogenerian War dezelfde informatie en hetzelfde gevoel voor Nederlandse leerlingen over als een les over de Tachtigjarige oorlog? En hoe spreekt de history teacher over de Hoekse en Kabeljauwse twisten?
Nee, laten wij onze docenten doceren waar ze goed in zijn: de inhoud. En dat blijkt ook uit de voortreffelijke examenresultaten. Zie bijvoorbeeld het recente onderzoek van Trouw waar de resultaten voor de kernvakken Nederlands, Wiskunde maar ook Engels gewogen zijn. Of kijk naar de rapporten van de onderwijsinspectie en onze uitstekende resultaten bij de moderne vreemde talen.
Verder is het onze bewuste keuze om geen aparte stromen binnen de school te creëren, we hebben een unieke 3-jarige brugklas met zeer veel extra uitdagingen en diversiteit. Zowel voor hoogbegaafden, culturele talenten als “gewone” leergierigen maar wel binnen bestaande klassen, want de sociaal-emotionele ontwikkeling is op deze leeftijd o zo belangrijk. En uit het animo voor de vrijwillige extra cursussen in de bovenbouw (Chinese taal en cultuur, genealogie, debatteren, sterrenkunde etc.) en de vele leerlingen die extra examenvakken volgen, worden we gesterkt in onze aanpak.
Kortom: wij gaan uit van onze eigen kracht en ideeën en hebben een bewezen ééntalig maar meerdimensionaal concept dat werkt!

woensdag 6 januari 2010

Absque labore nihil

In de afgelopen maanden staat de positie van de vakken Latijn en Grieks regelmatig ter discussie. De aanleiding tot deze discussies zijn de motivatieproblemen en eindexamenresultaten. De staatssecretaris heeft een verkenningscommissie ingesteld met de opdracht een analyse te maken. Enkele maanden geleden heeft de commissie haar eerste rapport gepubliceerd en het lijkt wel of gymnasiaal Nederland daar nu pas wakker van schrikt.
In de jaren die achter ons liggen zijn er al vele vernieuwingen in het onderwijs en met name in de diverse vakken doorgedrongen. Maatschappelijke veranderingen, sociale ontwikkelingen, nieuwe inzichten; er zijn veel redenen en argumenten om onderwijs steeds maar weer op z’n kop te zetten. De Klassieke Talen echter lijken deze vernieuwingen steeds verre van zich gehouden te hebben. Het gymnasium is al sinds jaar en dag de koninklijke weg naar de universiteit en de weg ernaar toe gaat gepaard met vertalen, en een ‘hidden curriculum’ van academische vaardigheden: langzaam lezen, precieze analyse, nauwkeurigheid, doorzettingsvermogen. Een curriculum dat niet voor iedere puber is weggelegd.
De verkenningscommissie heeft een nieuwe visie op het onderwijs in de Klassieke Talen ontwikkeld en adviseert de instelling van een vak GLTC (Griekse en Latijnse Taal en Cultuur) in het vwo. Net als nu worden dan in de onderbouw de vakken Latijn en Grieks aangeboden waarbij een stevige grammaticale basis gelegd wordt, met aandacht voor inzicht in het taalsysteem. Tegelijk wordt op geïntegreerde wijze aandacht besteed aan cultuurhistorische onderwerpen. In de bovenbouw (vanaf de 4e klas) volgen alle leerlingen aan een gymnasiumopleiding het vak GLTC, Griekse en Latijnse Taal en Cultuur. Bij dit vak volgen de leerlingen zowel Grieks als Latijn. Ze lezen originele teksten, maar het grootste deel van de tijd gebeurt dit aan de hand van tweetalige edities: Latijn of Grieks met een Nederlandse vertaling ernaast. De proefvertaling in het Centraal Schriftelijk eindexamen is voor leerlingen die dit vak kiezen verleden tijd. En daartegen verzet zich gymnasiaal Nederland.
Het eindrapport van de commissie verschijnt in de zomer. In de tussentijd kunnen alle belanghebbenden hun stem laten horen.
Betekent het vak GLTC de doodsteek voor de Klassieke Talen of is het juist de redding?
Ik hoor graag uw mening.

Latijn: een hidden curriculum of gewoon stampen? Oordeel zelf: